Fatma Aliye’nin kaleme aldığı “Levayih-i Hayat”, günümüzdeki adıyla “Hayattan Sahneler”, beş kadının birbirine gönderdiği 11 mektuptan oluşan, mektup tarzında kurgulanmış bir roman. 1899-1900 yılları arasında Fatma Aliye ve kardeşi Emine Semiye, Nigâr Hanım, Makbule Leman ve Fatma Fahrünnisa’nın birlikte çıkardığı “Hanımlara Mahsus Gazete”de tefrika edilen roman, evlilikte mutluluk, kadınların fikri sorulmadan evlenmek zorunda kalması, evlilikte aşk ve sadakat-sadakatsizlik gibi konuları içeriyor ve kadın edebiyatının ilk örneklerinden biri kabul ediliyor.