Binlerce hayırlı iş, bir cinayeti bağışlatmaz mı? Bir azizle kan dökücü arasında gerçekten fark var mıdır? “Suç ve Ceza”, okurunu tekinsiz bir yolculuğa çıkarıyor ve tüm sınırların sorgulandığı bir mahkeme kuruyor.

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’nin çocukluğu sarhoş bir baba ve hasta bir anneyle geçti. Annesinin ölümünden sonra Petersburg'daki Mühendis Okulu'na giren Dostoyevski babasının ölüm haberini burada aldı. Okulu başarıyla bitirip önce orduya girdi, sonra istifa ederek yazmaya başladı. İlk kitabı “İnsancıklar”, 1846’da yayımlandı. Politikayla ilgilenmeye başladıktan sonra 1849’da devlet aleyhindeki bir komploya karıştığı iddiasıyla tutuklandı. On ay hapis yattı, kurşuna dizilmek üzereyken affedildi ve Sibirya’daki Omsk Cezaevi’nde kürek cezasına çarptırıldı. Cezası bittikten sonra evlendiği Mariya Dmitriyevna İsayeva ile birlikte Petersburg'a döndü, “Yer Altından Notlar”, “Suç ve Ceza”, “Kumarbaz”, “Budala”, “Ecinniler” gibi başyapıtlarını bu dönemde yazdı. 28 Ocak 1881’de öldüğünde bir halk kahramanı gibi gömüldü, tabutunun arkasından otuz bin kişi yürüdü.

Çeviren: Ömer Ürenden